GEORGES DIDI-HUBERMAN Grizunun Kokusunu Almak

Grizunun Kokusunu Almak
Georges Didi-Huberman

Fransızcadan Çeviren: P. Burcu Yalım
Sayfa Sayısı: 96
Boyut: 13 x 19,5 cm
1. Baskı: 2022

“Grizu renksiz ve kokusuz bir gaz olduğundan [...] eskiden maden kuyularına kafes içerisinde kuşlar indirilirdi. Kuşlar titremeye veya tüylerini kabartmaya koyulduğunda, tehlike ânının geldiği hissedilirdi − veya geldiğinin görüldüğü düşünülürdü. Geldiğini görme önsezisini bu güzel hayvanlara havale etme pratiğinde kuşkusuz batıl itikat kabilinden bir şeyler vardı. Bu geleceği gören kuş tüylerini büyük bir dikkatle gözlemlemenin madencilerde kendi kendilerine 'grizunun kokusunu alma' becerisini geliştirmiş olması da olası. Bu haberci tüyler gibi davranmak imgelerin işlevinin de bir parçası değil midir? Bir imge titremeye veya 'kabarmaya' koyulduğunda, kritik bir ânın, en kötü durumda ise, feci bir olayın geldiğini görecek gibi olmaz mıyız?”