ZAL'IN ÖYKÜSÜ "Dersim'e Dönüş" -ÖZGÜR BAŞARAN (Roman)

"Yedi yıl evvel ziyaret ağacına bağladığı dilek ipini söküp hıçkıra hıçkıra, tomurcuk vermiş meşe ağaçları arasından Weng kayalıklarına doğru koştu Zal. (...) Babaannesi, 38 Dersim katliamında, şu an bulunduğu kayalıklardan atılıp öldürülen insanlar arasındaydı. Kollarını iki yana açarak uçurumun ucuna doğru ağır adımlarla ilerlemeye başladı. Kendisine anlatılan, babaannesinde kalma ölüm kokan anıları anımsadı. İrkildi bir an. Dilek ağacından söktüğü ipi, uçurum rüzgârına verdi. Birkaç adım geri götürdü onu ayakları.  Birden doğa ve gökyüzü şekil değiştirmeye başlamış, rüzgârın öfkesinden, güneşin sıcağından eser kalmamıştı. Sesini yitirmişti derelerden çağlayan sular. Yeryüzünün tüm renkleri kanatlanıp göğün sonsuzluğuna karışmıştı. Zal, koşarak uçurumdan atladı. Keklik seslerini, meşe kokusunu son kez hissedip sessizlikle süzülüyordu havada. Tıpkı, babaannesi gibi..."