AHMET ÖNEL - MAHŞER İLE MENSUR

“…Mahşerin  imge dünyasındaki o  engin denizinde yol almaya çalışan küçük sandalın güvertesindeki   bu metinlerin, sığ ve sıradan  olan her türden  olguya, düşünce ve tanıma bayrak açan bir aykırılıkla yol almasından yana olduğumu belirteyim.   O büyük  ve gürültülü karanlığın içinde   birer ateş böceğine dönüşüp sıradan hayatlarımızı sorgulamaya gerekçe olması ve yazarken aldığım tadın  siz okurlar tarafından da paylaşılması ise,  asıl dileğim  mutlaka.”

     Ölüm mevsiminin tıpış adımları. Herkesin annesini yanında istediği o meşum uçurum kenarları. Varlığımız yalnızca yokluğumuzun sağlamasıdır. Yürür, gider ve inkar ederiz! Bu yaşanmışlık yaşanmışlık değildir abiler. Bu vurgun yalnızca su dibine ait değildir. Bu ilmek hiç atılmadı. Ve bu ölüm hiçbir şeyin habercisi değil. Alem ihanettir!